Het traumaDoosje
Trauma. Trauma is een doosje dat je levenslang met je meedraagt.
Soms staat die doos volledig open.
Iets kan het doosje getriggerd hebben om zich te openen zoals een plaats, een geur, een bepaalde handeling of een uitspraak. Het voelt overspoelend, alsof de inhoud van de doos je volledig overneemt. Wat staat dan op de voorgrond: regulatie en stabiliteit. Probeer je te focussen op activiteiten die je stabiliteit en rust geven. Dit is niet het juiste moment om diep in het doosje te graven of complexe verwerkingsprocessen aan te gaan. Het belangrijkste is om uit een staat van hyperalertheid te komen en een gevoel van veiligheid te herstellen.
Soms voel je niet meer dat je een doosje met je meedraagt.
Je vertelt aan iedereen over de inhoud van de doos, alsof je over het weer zou praten. Het is alsof je een verhaal vertelt over iemand anders, en niet meer over jezelf. Het verhaal rond de doos kan je makkelijk vertellen maar de gevoelens errond, zitten ver weg verstopt. Of misschien zwijg je over de inhoud van je doos, alsof het nooit is gebeurd. En juist zoals de gevoelens errond, zit ook het verhaal ver weg, verstopt.
Hier is het belangrijk om geleidelijk en met zachtheid weer contact te maken met de emoties die in het doosje verborgen zitten. Het gaat niet om haast, maar om kleine, veilige stappen naar verbinding.
Je relatie met je doosje is als een dans. Je leert het doosje kennen: wat erin zit, wat het kan triggeren, en hoe de inhoud ervan je sterktes en kwetsbaarheden heeft gevormd en beïnvloedt. Het gaat niet om het volledig wegstoppen van het doosje of met een doosje zonder deksel rond te lopen, maar om een evenwicht vinden. Je kunt contact maken met het doosje en het lichtjes openen wanneer nodig, en het veilig opbergen wanneer het moment daar om vraagt.
